Leczenie nadżerki

Proces powstawania, rozwoju, leczenia nadżerki i gojenia po wykonanym zabiegu można podzielić na kilka etapów: nadżerkę prostą, nadżerkę krwawiącą, nadżerkę gruczołową, nadżerkę w stanie gojenia, nadżerkę częściowo wygojoną oraz nadżerkę wygojoną.

Jeśli lekarz wykryje u swej pacjentki nadżerkę, konieczne stanie się podjęcie leczenia. Będzie ono dostosowane do indywidualnego przypadku, wszystko bowiem zależy od tego w jakim stadium choroby znajduje się aktualnie kobieta. Jeśli lekarz stwierdzi, że zmiany chorobowe są niewielkie, a pacjentka jeszcze nie rodziła, może zalecić jedynie obserwację zmian i ewentualne leczenie środkami przeciwzapalnymi lub globulkami dopochwowymi w przypadku występowania silnych upławów.

W przypadku bardziej zaawansowanych form nadżerki, stosuje się następujące metody leczenia:

• ElektrokoagulacjÄ™
• Åšrodki chemiczne
• KriokoagulacjÄ™
• FotokoagulacjÄ™

Pomimo, iż zabiegi te są bezpieczne, może wystąpić ryzyko powikłań. Jeśli gojenie się trwa wyjątkowo długo lub towarzyszą mu objawy, takie, jak silne bóle czy krwawienie, należy wybrać się do ginekologa. Powikłania zdarzają się niezwykle rzadko, ponieważ metody leczenia są nowoczesne, a zabiegi wykonują profesjonaliści w sterylnych warunkach. Czasem jednak sama pacjentka może doprowadzić do infekcji na skutek złej higieny osobistej i nieprzestrzegania zaleceń lekarza.

Mimo zakończenia leczenia powodzeniem, nie należy lekceważyć regularnych wizyt u ginekologa. Nadżerka może powracać, dlatego bardzo ważne jest kontrolowanie swoich narządów płciowych pod kątem nawrócenia zmian chorobowych. Każda, nawet najdrobniejsza infekcja, może przyczynić się do wystąpienia choroby na nowo, dlatego żadnej nie należy lekceważyć.