nad¿erka - mn

Leczenie nadżerki : Elektrokoagulacja

Najbardziej popularnym zabiegiem stosowanym w celu pozbycia się nadżerki, która wkroczyła w bardziej zaawansowaną fazę rozwoju, jest elektrokoagulacja, czyli wypalanka. Zabieg ten jest zwykle bezbolesny i polega na wypaleniu tkanek, które są chore, za pomocą iskry elektrycznej. Mimo, iż zabieg nie powinien sprawiać bólu, może być nieprzyjemny, ponieważ kobieta czasem odczuwa działanie prądu, a \ tuż po wykonanym zabiegu może pojawić się delikatne pieczenie. Nie należy jednak bać się tej metody, ponieważ jest ona bardzo skuteczna w działaniu. Jeśli kobieta obawia się zabiegu, może poprosić o środek znieczulający. Jego działanie jest niestety krótkotrwałe, ponieważ działa ok. 3-4 minuty. W polskich szpitalach bardzo rzadko stosuje się takie znieczulenie, gdyż zabieg wypalania nadżerki jest stosunkowo krótki, a poza tym wiele pacjentek boi się samego zastrzyku i tego, że podczas badania będą one nieświadome. Poza tym niemiłym uczuciem dotyku prądem, pacjentka może również odczuwać nieprzyjemną woń palonego mięsa, która towarzyszy zabiegowi. Spalenie chorych tkanek odbywa się dzięki temperaturze, która jest dostosowywana do czasu działania łuku elektrycznego.

Minusem takiego leczenia nadżerki jest fakt,iż gojenie się narządu trwa dosyć długo. W trakcie gojenia, pacjentka może zauważyć u siebie nadmierną ilość upławów o nieprzyjemnym zapachu. Jest to jednak efekt prawidłowy, który nie powinien niepokoić.

Zabieg elektrokoagulacją jest wykonywany w ściśle określonym czasie, a dokładnie tuż po miesiączce. Negatywną stroną zastosowania takiej metody w leczeniu nadżerki jest też fakt, iż zabieg pozostawia na szyjce macicy blizny. Może to wpłynąć na problemy z zajściem w ciążę, a następnie spowodować komplikacje podczas porodu. Dlatego też rzadko wykonuje się takie zabiegi u młodych kobiet, które jeszcze nie rodziły.